فانوس مشکی

توی يه موزه معروف که با سنگ های مرمر کفپوش شده بود, مجسمه بسيار زيبای مرمرينی، به نمايش گذاشته شده بود که مردم از راه های دور و نزديک واسه ديدنش به اونجا می اومدند.
و کسی نبود که اونو ببينه و لب به تحسين باز نکنه.
يه شب، سنگ مرمری که کفپوش اون سالن بود، با مجسمه شروع به حرف زدن کرد و گفت:
« اين منصفانه نيست!
چرا همه پا روی من می ذارن تا تو رو تحسين کنن؟!
ما هر دومون توی يه معدن بوديم. مگه نه؟
اين عادلانه نيست! »
مجسمه لبخندی زد و آروم گفت:
« يادته روزی که مجسمه ساز خواست روی تو کار کنه, چقدر سرسختی و مقاومت کردی؟ »

سنگ پاسخ داد:
« آره؛ آخه ابزارش به من آسيب می رسوند.
آخه گمون کردم می خواد آزارم بده.
آخه تحمل اون همه درد و رنج رو نداشتم.»

و مجسمه با همون آرامش و لبخند مليح ادامه داد که:
« ولی من فکر کردم که به طور حتم می خواد ازم چيز بی نظيری بسازه.
به طور حتم بناست به يه شاهکار تبديل بشم.
به طور حتم در پی اين رنج،گنجی هست.
پس بهش گفتم:
هرچی ميخوای ضربه بزن. بتراش و صيقل بده!
و درد کارهاش و لطمه هائی رو که ابزارش به من می زدن رو به جون خريدم.
و هر چه ضرباتش بيشتر می شدن، بيشتر تاب می آوردم تا زيباتر بشم! »
پس امروز نمی تونی ديگران رو سرزنش کنی که چرا پا روی تو ميذارن و بی توجه عبور می کنن.

آره دوست من! رنج و سختی ها، هدايای خالق مهربان هستی است، به من و تو . و يادمون باشه كه قراره اون قدر زيبا بشيم که خودمون هم نمی تونيم از الان باور و تصور کنيم.
پس بيا از اين به بعد به هر مسئله و مشکلی سلام کنيم و بگيم: "خوش اومدی"

و از خودمون بپرسيم : "اين بار اون لطيف بزرگ، چه موهبت و هديه ای برامون فرستاده؟"

***

هيچ وقت نمي توان از مشكلات طفره رفت. وقايع ناخوشايند براي مدت كوتاهي عقب مي نشيند اما بار ديگر با ظاهري متفاوت به ما بازمي گردد.با اجتناب از مشكل اما در واقع مشكلات بزرگتري را به زندگي خود فرا مي خوانيم.

 رنج بخشي از زندگي است آموزنده است. اگر رنج نصيبمان نشود بهترين درسهاي زندگي را نمي آموزيم. اما افسوس كه بسياري از ما اين حقيقت را تشخيص نمي دهيم و تمام سعي خود را به كار مي گيريم تا از تجربه به ظاهر دردناك اجتناب كنيم.

اجتناب از مشكل بيهوده است. تسليم شدن هم ناداني است راه سوم آن است كه هر مشكل  را دوستي ببينيم كه پيام و درسي براي ما دارد و با اين نگرش يه استقبالش برويم. زيرا راهي براي گريز از مشكلات وجود ندارد...

هر مشكل دقيقا به يكي از ضعيفهاي شما اشاره داردكه بايد به اصلاح آن بپردازيد و يا از شما مي خواهد با نشان دادن واكنش صحيح ، گامي ديگر را در راهئ نيكي و راستي پيشتر رويد. بدين  ترتيب هر مشكل مانند يك بسته است كه در درون آن هديه اي ارزشمند وجود دارد. هر تجربه ناخوشايند بسته اي است كه در آن هديه خرد و نيرو پنهان است.

 پس از این به بعد هر وقت با مشکل رو به رو شدیم بگیم:

« خوش آمده ای دوست من ! چه پیامی از خدا برای من آورده ای؟ »

 **با نظراتتان این فانوس را روشن نگه دارید.**